خصوصیات یک ضد یخ خوب چیست؟

چرا ماشین ها به ضد یخ نیاز دارند؟

آنتی فریز مایعی است که به منظور پایین آوردن نقطه انجماد در سیستم خنک کننده موتور به آب اضافه می شود. این بدان معناست که در شرایط نرمال آب و هوای سرد، آب یخ نمی زند. انجماد اب در موتور ماشین باعث آسیب جدی به رادیاتور و سایر اجزای سازنده می شود که جبران خسارات ناشی از آن مستلزم انرژی و هزینه بالایی است .

ضد یخ مناسب ماده ی هوشمندانه ای است که یخ زدن و یا جوش اوردن آب را در سیستم خنک کننده موتور شما متوقف می کند. علاوه بر این میتواند آن را به مایعی حیاتی اتومبیل تبدیل می کند تا موتور شما به راحتی کار کند.

این ماده علاوه بر جلوگیری از یخ زدگی آب ، باعث افزایش درجه جوش مایع خنک کننده موتور می شود تا از گرم شدن بیش از حد جلوگیری کند. این مواد همچنین از موتور شما در برابر خوردگی محافظت می کند ، به انتقال گرما کمک می کند و از تجمع داخلی رسوب جلوگیری می کند.

چه چیزی ضد یخ ها را متفاوت می کند؟

ماده ی پایه ی همه ی مواد خنک کننده در رنگ های سبز، صورتی یا نارنجی اتیلن گلیکول است. آنچه باعث تفاوت ضدیخ ها میشود مواد افزودنی و رنگی هستند که ضدیخ هایی به رنگ صورتی و نارنجی برای استفاده در وسایل نقلیه ای که مسافت بیشتری را طی میکنند طراحی شده اند ، در حالی که ضدیخ های سبز فرمول عمومی تری داشته و مدت هاست کاربرد جهانی دارند.

خنک کننده سبز مایع خنک کننده معمولی بر پایه اتیلن گلیکول است و متداول ترین نوع خنک کننده موجود است. علاوه بر آن با توجه به گستردگی انواع ماشین ها نیاز است که انواع مختلفی از ضدیخ ها موجود باشند که هم تعادل دمایی برقرار کنند و هم مانع خوردگی شوند، برای مثال موتورهای دیزلی به خصوصیات ضد یخ متفاوت از موتورهای بنزینی احتیاج دارند. موتورهای دیزلی دمای بسیار بالایی را تجربه میکنند و به همین خاطر باید دمای جوش ضدیخ بسیاربالا باشد. و خوردگی دیواره سیلندر در این موتورها زیاد است بنابراین ، برای جلوگیری از خوردگی ، به ضد یخ با افزودنی های اضافی جهت جلوگیری از خوردگی نیاز دارند.

به طور کلی دو نوع ضدیخ وجود دارد :

نوع اول فرم غلیظ و نوع دوم ضد یخ مخلوط شده با آب است . از نسخه دوم معمولاً به عنوان خنک کننده موتور یاد می شود و به طور معمول می توان از آن برای شارژ و تعویض استفاده کرد. فرم غلیظ معمولاً به نسبت حدود 50 ضدیخ و 50 آب باید رقیق شود اما برای احتیاط همیشه دستورالعمل های نسبت مناسب برای استفاده را بررسی کنید.

بسیاری از اتومبیل های مدرن تولید شده پس از سال 1998 به ضدیخ نیاز دارند که از فناوری اسید آلی بدون سیلیکات (OAT) استفاده می کند. اتومبیل های قدیمی معمولاً به نوع ضد یخ مرسوم تری احتیاج دارند که پایه آن OAT نباشد و حاوی سیلیکات باشد. خنک کننده موتور ، معمولاً با نسبت 50/50 با آب مخلوط می شود و در مخزن مناسب موتور شما ریخته می شود. از مواد شیمیایی اتیلن گلیکول به عنوان پایه برای ایجاد مایعی استفاده می شود که از طریق موتور اتومبیل شما پمپ می شود تا دمای کارکرد مطلوب را در شرایط شدید آب و هوای گرم یا گرم تنظیم و حفظ کند.

تفاوت بهترین ضد یخ مناسب ماشین های مختلف در چیست ؟

تمام ماده خنک کننده از مواد شیمیایی پایه اتیلن گلیکول تشکیل شده است. هرچند ضد یخ ها در رنگ های مختلفی مثل سبز ، صورتی یا نارنجی تولید میشوند اما پایه همه آنها یکسان است. به عنوان مثال ، آنچه باعث تفاوت ضدیخ / خنک کننده می شود ، مواد افزودنی و رنگی هستند که برای استفاده در انواع وسایل نقلیه با مسافت پیموده شده بالاتر طراحی شده اند ، در حالی که رنگ سبز فرم عمومی تری است که برای دهه ها در سراسر جهان استفاده می شود.

تقسیم بندی بر اساس رنگ

خنک کننده قرمز معمولاً دارای پایه ای از Acid Organic Technology است که دارای ترکیب شیمیایی متفاوت با خنک کننده سبز است و به گونه ای طراحی شده است که برای رادیاتورهای آلومینیومی مناسب است. خنک کننده قرمز اغلب برای استفاده در وسایل نقلیه ژاپنی فاقد سیلیکات و فسفات است.

خنک کننده آبی معمولاً یک پایه اسید آلی است و آنچه آن را از خنک کننده قرمز متفاوت می کند این است که به طور معمول فاقد بورات هستند که برای وسایل نقلیه مدرن ژاپنی از مایع خنک کننده آبی استفاده میشود.

خنک کننده های زرد یا نارنجی آخرین فناوری و یک محصول جهانی هستند .برخی از خنک کننده های جهانی امکان مخلوط کردن تا حد معینی از ظرفیت کلی سیستم خنک کننده را فراهم می کنند.

ضد یخ مناسب از چه چیزی ساخته شده است ؟

بیشتر ضدیخ ها با مخلوط کردن آب مقطر با مواد افزودنی و MEG (مونو اتیلن گلیکول) یا MPG (مونو پروپیلن گلیکول) به عنوان یک محصول پایه ساخته می شوند.

اتیلن گلیکول

محلول های اتیل گلیکول در سال 1926 در دسترس قرار گرفت و به عنوان &ldquoضدیخ دائمی&rdquo به بازار عرضه شد زیرا نقاط جوش بالاتر مزایای استفاده در تابستان و همچنین در هوای سرد را فراهم می آورد. امروزه از آنها برای کاربردهای مختلفی از جمله خودرو استفاده می شود ، اما گزینه های سمیت کمتری وجود دارد که با پروپیلن گلیکول در دسترس هستند.

هنگامی که اتیلن گلیکول در سیستم استفاده می شود ، ممکن است به پنج اسید آلی (اسید فرمیک ، اگزالیک ، گلیکولیک ، گلیوکسالیک و اسید استیک) اکسید شود. مخلوط های ضدیخ اتیلن گلیکول مهار شده با افزودنی هایی موجود هستند که باعث بافر شدن pH و قلیایی بودن محلول می شوند تا از اکسیداسیون اتیلن گلیکول و تشکیل این اسیدها جلوگیری کنند. نیتریت ها ، سیلیکات ها ، بورات ها و آزول ها نیز ممکن است برای جلوگیری از حمله مواد خورنده به فلز استفاده شوند.

اتیلن گلیکول طعم تلخ ، شیرینی دارد و باعث سوزش می شود. اثرات سمی بلع اتیلن گلیکول رخ می دهد زیرا توسط کبد به 4 ماده شیمیایی دیگر تبدیل می شود که بسیار سمی ترند. دوز کشنده اتیلن گلیکول خالص 1.4 میلی لیتر در کیلوگرم است (3 اونس مایع ایالات متحده (90 میلی لیتر) برای یک فرد 140 پوندی (64 کیلوگرم) کشنده است) اما اگر در عرض یک ساعت درمان شود بسیار کشنده تر است.

پروپیلن گلیکول

پروپیلن گلیکول نسبت به اتیلن گلیکول سمیت کمتری دارد و ممکن است به عنوان &ldquoضد یخ غیر سمی&rdquo برچسب گذاری شود. این ماده در مواردی که اتیلن گلیکول نامناسب باشد ، به عنوان ضدیخ استفاده می شود ، مانند سیستم های پردازش غذا یا لوله های آب در خانه هایی که ممکن است خوردن آن اتفاق بیفتد. به عنوان مثال ، FDA آمریکا اجازه می دهد پروپیلن گلیکول به تعداد زیادی از غذاهای فرآوری شده از جمله بستنی ، کاستارد منجمد ، سس سالاد و کالاهای پخته شده اضافه شود و معمولاً به عنوان ماده اصلی &ldquoمایع الکترونیکی&rdquo که در سیگارهای الکترونیکی استفاده می شود.

علاوه بر خوردگی سیستم خنک کننده ، رسوب بیولوژیکی نیز رخ می دهد. هنگامی که لجن باکتری شروع به رشد می کند ، میزان خوردگی سیستم افزایش می یابد. تعمیر و نگهداری سیستم ها با استفاده از محلول گلیکول شامل نظارت منظم بر ضدیخ ، pH ، وزن مخصوص ، سطح بازدارنده ، رنگ و آلودگی بیولوژیکی است.

وقتی پروپیلن گلیکول به رنگ قرمز در می آید باید جایگزین شود. هنگامی که یک محلول آبی از پروپیلن گلیکول در سیستم خنک کننده یا گرمایش به رنگ قرمز یا سیاه در می آید ، این نشان می دهد که آهن در سیستم به طور قابل توجهی در حال خوردگی است. در غیاب بازدارنده ها ، پروپیلن گلیکول می تواند با یون های اکسیژن و فلز واکنش دهد و ترکیبات مختلفی از جمله اسیدهای آلی (به عنوان مثال ، فرمیک ، اگزالیک ، استیک) تولید کند. این اسیدها خوردگی فلزات را در سیستم تسریع می کنند.

انواع بهترین ضد یخ های موجود در بازار

در ادامه با انواع ضد یخ های مناسب موجود در بازار آشنا خواهیم شد:

آنتی فریزهای جهانی

خنک کننده های جهانی به صورت 50-50 با آب مخلوط شده اند و نیازی به رقیق کردن ندارند. این خنک کننده ها دارای مقداری سیلیس جهت محافظت از قسمت های ظریف موتور و رادیاتور در برابر خوردگی هستند.

آنتی فریز ارگانیک

ضدیخ آلی با استفاده از فناوری اسید آلی (OAT) تولید می شود. این ضدیخ ها فاقد فسفات و سیلیکات هستند و در رنگ های سبز تیره، نارنجی، صورتی، آبی و قرمز وجود دارند. ضدیخ های آلی باید پس از مسافت 150000 مایل تعویض شوند.

آنتی فریز معدنی

ضدیخ معدنی با استفاده از فناوری اسید معدنی(IAT) فرموله شده و حاوی اتیلن گلیکول و سیلیکات ها و فسفات ها هستند. این خنک کننده ها بیشتر در خودروهای قدیمی کاربرد دارند و به رنگ های سبز و زرد هستند.

HYBRID ORGANIC ACID TEKNOLOGY (HOAT)

HOAT یک اسید آلی است که شامل سیلیکات ها به عنوان مواد افزودنی است که از خوردگی قسمت های آلیاژی موتور جلوگیری میکنند. عمر خنک کننده های HOAT پنج سال یا 150،000 مایل است و پس از آن باید آنها را تعویض کرد. این نوع خنک کننده ها زرد یا نارنجی هستند.

سایر ضد یخ ها

پروپیلن گلیکول متیل اتر به عنوان ضدیخ در موتورهای دیزلی استفاده می شود. این ماده از گلیکول فرارتر است. استفاده از گلیسرول برای ضدیخ خودرو این مزیت را دارد که غیر سمی است ، در برابر دماهای نسبتاً بالا مقاومت می کند و ضد خوردگی است. با این حال به طور گسترده ای استفاده نمی شود. قبل از جایگزینی با اتیلن گلیکول ، گلیسرول در طول تاریخ به عنوان ضدیخ برای کاربردهای خودرو استفاده می شد. گلیسرول مجاز به استفاده به عنوان ضد یخ در بسیاری از سیستم های آب پاش است.

زمان تعویض ضدیخ ماشین

بیشتر مایعات مورد نیاز وسیله نقلیه شما باید تخلیه و در فواصل زمانی مختلف جایگزین شوند تا موثر واقع شوند. در مورد خنک کننده نیز همین طور است. لازم است حداقل دو بار در سال قبل از گرمای تابستان و قبل از سرمای زمستان باید سطح خنک کننده اتوموبیل خود را بررسی کنید. برای اطلاعات دقیق تر در مورد زمان شستشو و تعویض مایع خنک کننده در وسیله نقلیه خود ، با دفترچه راهنمای وسیله نقلیه خود مراجعه کنید.

انتخاب ضدیخ مناسب

متداول ترین انواع ضدیخ که امروزه استفاده می شود عبارتند از: اتیلن گلیکول و فناوری اسیدهای آلی برای خرید ضدیخ بهترین منبع شما نمایندگی خودروی شماست به آنجا مراجعه کرده و از کارکنان مشورت بگیرید.

مایع های خنک کننده تنوع بسیار زیادی در رنگ دارند.بهترین روش عدم توجه به رنگ است زیرا باعث سردرگمی میشود و رنگ معیار مناسبی برای تشخیص نیست برای مثال برخی از خنک کننده های OAT و HOAT هر دو زرد هستند اما مخلوط کردن آنها می تواند باعث مشکلات موتور شود.بجای رنگ به برچسب ها توجه کنید.

مایع خنک کننده نامناسب میتواند باعث تخریب موتور شما شود درصورتی که ترکیب ضدیخ خود را نمی دانید آن را کامل تخلیه کرده و با ضدیخ مناسب پرکنید. بطور کلی بهتر است از ضدیخ های سبزرنگ که کاربرد گسترده تر وقیمت مناسب تری دارند استفاده شود بعلاوه ضدیخ های مخلوط 50-50 با آب از مستقیم مناسب ترند.سعی کنید ضدیخ خود را هرسال (پس از طی کردن مسافت 30000مایل )تعویض کنید.

آیا می توان خنک کننده های مختلف را مخلوط کرد؟

فقط درصورتی که خنک کننده های که استفاده میشوند دارای ترکیب یکسانی باشند و پایه ی آنها مشابه باشد ترکیبشان موردی ندارد. اگر در شرایط خاصی به ضدیخ دسترسی نداشتید و از آب بجای آن استفاده کردید، توجه داشته باشید نقطه جوش آب بسیار پایین تر از یک ضد یخ مناسب است و کارایی کمتری دارد همچنین آب توان مقاومت در برابر زنگ زدگی را ندارد!

به جز در موارد اضطراری ، هرگز به سیستم خنک کننده خود آب را به تنهایی اضافه نکنید. چون اکثر موتورهای مدرن دارای سرسیلندرهایی از آلومینیوم هستند و این سر سیلندرها به خاصیت ضد خوردگی موجود در ضدیخ شما احتیاج دارند. به یاد داشته باشید که هر بار از مخلوط 50-50 استفاده کنید و این نسبت را بهم نزنید.

احتیاط

شاید اطلاع نداشته باشید اما اتیلن گلیکول بسیار سمی است و مسمومیت با ضدیخ اسیب شدیدی به کلیه، مغز و قلب وارد می کند و حتی میتواند کشنده باشد.

یک ماده تلخ کننده به ضد یخ اضافه میشود تا کودکان و حیوانات آن را استنشاق نکنند. اما بهترین کار آن است که ضدیخ را در مکان امن نگه دارید و هرگونه نشتی را به سرعت تمیز کنید.

هنگام کاربا ضدیخ حتما از دستکش استفاده کنید زیرا از طریق جذب پوستی باعث آسیب به اندام های داخلی میشود همچنین بخارات آن باعث سرگیجه خواهد شد.

به تازگی ضدیخ هایی ساخته شده اند که برپایه پروپیلن گلیکول هستند و سمیت بسیار کمتری از اتیلن گلیکول دارند ولی همانطور که گفته شد کارایی آنتی فریزهای برپایه اتیلن گلیکول بیشتر است

ضد یخ اسیدی است یا بازی؟

pH یک ضد یخ مناسب با گذشت زمان و استفاده در سیستم خنک کننده به دلیل تشکیل اسیدها توسط اکسیداسیون اتیلن یا پروپیلن گلیکول ، به آرامی کاهش می یابد. در محدوده های pH پایین ، برخی از سطوح فلزی در معرض خوردگی اسیدی قرار دارند ، در حالی که در pH قلیایی بالا ، سطوح آلومینیوم در معرض خوردگی هستند. بنابراین ، مهم است که به طور دوره ای pH خنک کننده را بررسی کنید تا مطمئن شوید که نه خیلی اسیدی است و نه خیلی قلیایی.

آب دارای pH 7.0 و ضدیخ دارای pH 10.5 است ، بنابراین یک مخلوط 50-50 دارای pH 8.75 است و این برای محافظت از سیستم خنک کننده بسیار اسیدی است ، بنابراین pH باید به حدود 10 تغییر یابد تا از غیر مشابه محافظت شود فلزات در سیستم خنک کننده مدرن. علاوه بر این ، برای اطمینان از PH مناسب ، باید ضدیخ را مرتباً تعویض کرد.

بهترین pH خنک کننده چیست ؟

به زبان ساده ، pH معیار میزان اسیدیته یا قلیایی بودن ماده خنک کننده است.با کاهش pH اسیدیته کاهش می یابد و با افزایش pH از 0 به 14 قلیائیت افزایش می یابد. محدوده pH توصیه شده برای ضد یخ مناسب در سمت قلیایی کمی است ، از 7.5 به 11. هر چیز در 11 و بالاتر خیلی بالا در نظر گرفته می شود. تست هایی که از 6.0 تا 7.5 در نظر گرفته می شوند بسیار کم در نظر گرفته می شوند. اگر می خواهید سطح pH ضد یخ خود را بررسی کنید ، نوارهای ازمایش میزان اسیدسته که می توانند برای تعیین سطح pH در ضدیخ فرو برده شوند ، در فروشگاه های قطعات خودرو موجود است.